“De argumenten en strategieën zullen vaak verschillen, maar ze dienen hun energie te steken in onze echte tegenstanders! Laat ons niet ondergaan in haat, in broedertwist en schande!”

Met dit citaat riep ANZ-Voorzitter Erik stoffelen tijdens het voorbije Zangfeest de V-partijen op om hun onderlinge vetes te beëindigen.
De recente wederzijdse verwijten maken duidelijk dat men de boodschap nog niet begrepen heeft.

De herhaaldelijke diepgemeende en zeer aanvaardbare oproepen vanuit de Vlaamse beweging en van wijlen Herman Wagemans om geen “kemphanen maar kompanen” te zijn moet nog eens zeer duidelijk onderstreept worden.

Lang niet iedereen is gelukkig met deze broederstrijd onder Vlaams-Nationalisten. Als onze politieke afgevaardigden echt hun programma van Vlaamse onafhankelijkheid willen realiseren, zijn ze op elkaar aangewezen. De weigering om samen te werken, maakt meteen de realisatie van het belangrijkste programma-onderdeel onmogelijk.

Wij willen ons niet mengen in partijpolitiek en ons evenmin uitspreken over partijpolitieke standpunten. Dat de V-partijen niet akkoord gaan met bepaalde wederzijdse standpunten is perfect verdedigbaar, maar het is volstrekt onverdedigbaar en onbegrijpelijk dat ze weigeren samen te werken aan hun hoofddoel, nl. de Vlaamse onafhankelijkheid. Het is bovendien de plicht van álle Vlaamse partijen – dus ook de traditionele – om het Belang van Vlaanderen als eerste doelstelling voorop te stellen.

Ik ben er trouwens van overtuigd dat dergelijke toestanden als een boemerang in het gezicht van deze partijen zullen terecht komen.

Het middenveld van de Vlaamse beweging uitte zopas zijn onvrede met deze aanslepende vete.
Enkele topfiguren van de Vlaamse Beweging schreven een open brief, getiteld “Stop de vete onder de V-partijen”, om deze partijen aan te sporen tot strategische samenwerking.

De initiatiefnemers beklemtonen dat het cordon sanitaire moet gezien worden als “een tactisch middel om het geradicaliseerde deel van de Vlaamse beweging politiek uit te sluiten, en het Belgische status quo te handhaven”.

Zij roepen de twee V-partijen op om “de broedertwist te staken en elkaar te vinden in een vergelijk dat zich op het einddoel afstemt. Concreet willen wij allianties zien, strategisch overleg, gemeenschappelijke platformen, netwerking, coalities, zichtbaar op het politieke terrein én in de media.”

De open brief eindigt met een waarschuwing: “De partij die deze oproep naast zich neer legt, moet beseffen dat ze daarmee haar draagvlak binnen het middenveld van de Vlaamse beweging, en de basis, ernstig aantast.”

De Belgicistische regimepers (zoals De Standaard) deed alle mogelijke moeite om het initiatief te relativeren en te herleiden tot het initiatief van één bepaalde politieke partij. Tevergeefs. De oproep weerspiegelt wel degelijk een verzuchting binnen de brede Vlaamse beweging.

De open brief circuleert ook als petitie op het internet en kreeg na één dag al zo’n 1000 handtekeningen. U kan hem ook onderschrijven op: http://www.petities24.com/stop_de_vete_onder_de_v-partijen

Als erfgenamen van het IJzertestament is het onze plicht om op te roepen tot “Godsvrede”.

Laat ons vandaag samenwerken om de Vlaamse zelfstandigheid, waarvoor wij allen ijveren, te realiseren.
Ons volk ten bate.

Wim De Wit
Voorzitter IJzerwake vzw