Geschiedenis IJzerwakes2021-02-16T14:17:17+01:00

Het IJzerwakemanifest: de traditie wordt voortgezet

Na de allereerste IJzerwake van het VNJ in 1995, en jarenlang vruchteloos proberen om de IJzerbedevaart te Diksmuide te behouden als Vlaamsnationale manifestatie, werd in 2002 besloten de traditie van de jaarlijkse ‘Bedevaart naar de IJzer’ op een andere manier verder te zetten: in Steenstrate bij Ieper, met een jaarlijkse ‘IJzerwake’.  Daarvoor werd een ‘IJzerwakemanifest’ gepubliceerd.  Dit is de tekst ervan.

Zelfbestuur – Nooit meer oorlog – Godsvrede

De IJzerbedevaart is niet meer wat ze vroeger was, ze is niet langer een ‘hoogmis’ voor de bewuste Vlamingen. Ze is niet langer de plaats waar, over filosofische en partijpolitieke grenzen heen, alle Vlamingen zich samen kunnen vinden in de eisen van de Frontbeweging: “Zelfbestuur – Nooit meer oorlog – Godsvrede”. Dat bewijst de almaar kleiner wordende groep deelnemers, dat bewijzen de tienduizenden die de laatste twee decennia hebben afgehaakt uit onvrede met de vervlakking die door het huidige comité – wellicht omwille van officiële Belgische en internationale erkenning o.m. als internationaal vredesmuseum en de daarmee gepaard gaande financiering – wordt opgelegd.

De vervlakking en afwijking van de traditionele koers voltrok zich geleidelijk, maar was gestaag. Erger nog: de ondergang van de IJzerbedevaarten bleek onafwendbaar.

Pogingen om het comité tot inkeer te brengen

Vanaf het moment dat de eerste tekenen van deze negatieve koerswijziging in het midden van de jaren tachtig merkbaar werden, groeide er bij de IJzerbedevaarders ongenoegen over de koerswijziging die het IJzerbedevaartcomité insloeg. Jarenlang werd door diverse personen en groepen getracht het IJzerbedevaartcomité tot een beter inzicht te brengen, zowel op vergaderingen van of met het IJzerbedevaartcomité als met acties op en naast de IJzerbedevaartweide. Denken we maar aan het IJzerbedevaarderscomité, de pogingen van de Groep van Gent in het comité zelf en aan de activiteiten van het IJzerbedevaardersforum en de Werkgroep Radicalisering IJzerbedevaart.

De manifestaties op en naast de IJzerbedevaartweide werden ook door tegenstanders van de huidige koers van het IJzerbedevaartcomité niet altijd met evenveel enthousiasme onthaald. Maar als het overleg met en in het IJzerbedevaartcomité geen beterschap opleverde, konden stille en luidruchtige protestacties op en naast de IJzerbedevaartweide misschien het neergaande tij doen keren?

Op zondag 25 augustus 2002 had de Werkgroep Radicalisering IJzerbedevaart dan ook in het zicht van ons aller IJzertoren (betaald met het bij elkaar gebedelde geld van de bewuste Vlamingen) een manifestatie gepland te Diksmuide, om op een rustige, waardige wijze, voor de laatste maal, te proberen het huidige IJzerbedevaartcomité terug op het rechte spoor te krijgen. Het comité vond het gepast deze manifestatie ter elfder ure, zonder dat er tijdig juridisch tegen kon worden ingegaan, te moeten laten verbieden met inschakeling van uitgerekend het… Belgische gerecht. Hoe laag kan men vallen… of hoe het huidige IJzerbedevaartcomité de maskers heeft laten vallen en zichzelf buiten de echte, de levende, de anti-Belgische Vlaamse Beweging heeft geplaatst.

Diverse personen uit de Werkgroep Radicalisering IJzerbedevaart die jarenlang het protest tegen de nieuwe koers van het IJzerbedevaartcomité mee hebben gedragen, zijn – mede onder druk van een almaar groter deel van de IJzerbedevaarders – daarom tot het besluit gekomen dat met het huidige IJzerbedevaartcomité geen overleg meer mogelijk is. Na al die jaren van gesprek en protest moet nu iets constructiefs gebeuren, moet er eindelijk opnieuw daadkrachtig én toekomstgericht worden aangeknoopt bij de traditie van de vroegere IJzerbedevaarten. Zelfs al moeten we daarvoor van nul beginnen. Niet voor de eerste keer in de Vlaamse Beweging overigens…

Een nieuw begin: Trouw aan het IJzertestament

De initiatiefnemers besloten daarom eind 2002 de Werkgroep Radicalisering IJzerbedevaart te ontbinden en een nieuw organiserend comité, IJzerwake vzw, op te richten. Dat heeft op zondag 24 augustus 2003, een week vóór de bedevaart te Diksmuide – om elke mogelijke beschuldiging van conflictzoekerij en negativisme te vermijden – aan het monument van de gebroeders Van Raemdonck te Steenstrate (Ieper) een eerste IJzerwake ingericht onder het motto “Trouw aan het IJzertestament”.

De IJzerwake knoopt opnieuw aan bij de geest van de traditionele IJzerbedevaarten en stelt zich daarom tot doel in de geest van de Frontbeweging het streven naar “zelfbestuur” voor Vlaanderen, “nooit meer oorlog” en “godsvrede” te stimuleren en uit te dragen.

  • Onder “zelfbestuur” wordt verstaan: het ijveren voor de oprichting van de onafhankelijke staat Vlaanderen. Brussel en de gebieden die na 1830 een Franstalig of een tweetalig statuut kregen behoren onvervreemdbaar tot Vlaanderen.
  • Onder “nooit meer oorlog” wordt verstaan: het streven naar een vreedzame oplossing voor internationale conflicten gesteund op het recht op zelfbeschikking voor elk volk.
  • Onder de “godsvrede”-gedachte wordt verstaan: de oproep gericht tot alle Vlamingen om ongeacht hun levensbeschouwelijke of partijpolitieke overtuiging samen te werken voor het realiseren van de onafhankelijke Vlaamse staat.

De IJzerwake is hedendaags én toekomstgericht, en tegelijk Vlaams én radicaal, dit wil zeggen trouw aan de geest van de Frontbeweging, zonder toe te geven op datgene waarop Vlaanderen recht heeft: onafhankelijkheid.

De IJzerwake is een manifestatie waarop alle Vlamingen, ongeacht hun levensbeschouwelijke of partijpolitieke overtuiging, welkom zijn. Op de IJzerwake wordt niemand uitgesloten, maar moeten we juist aaneensluiten omwille van de voor Vlaanderen levensnoodzakelijke eensgezindheid onder de Vlamingen in hun strijd voor de onafhankelijkheid van Vlaanderen.

De IJzerwake is de manifestatie waar de Vlamingen fier en zelfverzekerd hun geloof in een onafhankelijke Vlaamse staat kunnen beleven en uitdragen.

De IJzerwake wordt, naast het Vlaams Nationaal Zangfeest, een van de jaarlijkse hoogtepunten van de Vlaamse Beweging. Op de IJzerwake worden de bakens uitgezet voor de verdere strijd voor de onafhankelijkheid van Vlaanderen.

De initiatiefnemers van de IJzerwake roepen alle bewuste Vlamingen op, ook zij die in stil protest al jaren niet meer naar de IJzerbedevaart gingen, om eensgezind en op een constructieve wijze deel te nemen aan de volgende IJzerwake.

Vlamingen, gedenk de soldaten van het IJzerfront.
Vlamingen, kom op voor de onafhankelijkheid van Vlaanderen.
Vlamingen, kom in massa!

Om dit manifest in PDF-formaat binnen te halen, klik hier. (Hiervoor moet je beschikken over Adobe Acrobat Reader)

De historische ondertekenaars van het manifest

Het IJzerwakemanifest werd ondertekend door meer dan 2000 Vlamingen.

Mensen die aansloten als lid, of die steunden voor de aankoop van de weide te Steenstrate, maar NIET expliciet te kennen hebben gegeven dat hun naam mag gepubliceerd worden als ondertekenaar van het IJzerwakemanifest, werden niet opgenomen in deze lijst.

De lijst van ondertekenaars is nu om privacyredenen gearchiveerd.  Wie hierin om historische redenen belang stelt kan contact opnemen met ons secretariaat.

Tweede IJzerwake 2003

Hoeveelste IJzerwake?

Om een antwoord te bieden op de vraag hoeveel IJzerwaken er reeds georganiseerd werden en tegelijk de juiste toedracht vast te leggen voor de toekomst volgt hier enige toelichting.

Ieder jaar organiseert de vzw IJzerwake een IJzerwake te Steenstrate, Ieper. De telling die we hiervoor gebruiken is echter steeds eentje meer dan het aantal wakes dat de vzw IJzerwake organiseerde. De verklaring daarvoor ligt in het feit dat het VNJ reeds in 1995 een IJzerwake organiseerde. 1995 was het jaar waarin heel wat bedevaarders, op vraag van de ‘Werkgroep radicalisering’, in Diksmuide op de rechteroever van de IJzer bleven staan, uit protest tegen het overboord gooien van het Vlaamsnationale karakter van de IJzerbedevaart.

Om deze mensen toch een manifestatie in de stijl van de traditionele IJzerbedevaarten aan te bieden werd deze eerste IJzerwake ingericht op de weide naast het monument voor de gebroeders Van Raemdonck, de plaats waar ook nu de IJzerwake plaats vindt. Motto toen was “Trouw aan het IJzertestament”. Clem de Ridder hield de gelegenheidsrede, Stekebees trad op en de dodenherdenking met bloemenhulde was ook toen een van de hoogtepunten. De Eed van trouw werd voorgezegd door Jaak van Haerenborgh, stichter-Verbondsleider van het VNJ. De opkomst was overweldigend.

Deze manifestatie was bedoeld als een eenmalig initiatief. Maar het IJzerbedevaartcomité bleef verder gaan op de ingeslagen weg, bleef de Vlaamsnationale boodschap verwateren, en toenadering bleek niet mogelijk. Daarom werd einde 2002 de vzw IJzerwake gesticht die zich tot doel stelde jaarlijks een manifestatie te organiseren in de Vlaamsnationale geest van de oorspronkelijke Bedevaarten.

De eerste IJzerwake had plaats in augustus 2003. Een jaar later werd, in overleg met het VNJ, beslist de allereerste IJzerwake op te nemen in de telling.

Dit is de lijst der IJzerwakes:

1995: Trouw aan het IJzertestament!
2003: Trouw aan het IJzertestament!
2004: Vlaanderen in Europa: Vrij en onafhankelijk!
2005: Na 175 jaar wanbestuur: Vlaanderen onafhankelijk!
2006: Godsvrede: Hefboom naar onafhankelijkheid!
2007: Vlaanderen laat de Rand niet los!
2008: Nu: Durven met Vlaanderen!
2009: Welvaart en Welzijn door onafhankelijkheid!
2010: Vrij Vlaanderen, ons Europa!
2011: Vlaanderen Staat
2012: Omver en Erover!
2013: Ja! Vlaanderen, Schotland, Catalonië
2014: Vlamingen, gedenk de Slag der Gulden Sporen
2015: 1915: Dodendraad door een gebroken staat
2016: De maskers af!
2017: Op eigen kracht naar Vlaamse macht
2018: Volk, word staat!
2019: Vlaanderen Vlaams – Europa Europees!

2020: Vlaanderen eerst: Vlaams geld voor eigen mensen!

Titel

Ga naar de bovenkant